Durumsallık Teorisi Nedir?

Durumsallık teorisi, bir yöneticinin liderliğinin, kararlarının ve kurallarının etkinliğinin mevcut duruma bağlı olduğunu belirten bir davranış teorisi sınıfıdır. Bir kez çalışan,işkur doğum parası farklı bir duruma uygulandığında başarılı olmayabilir. Sonuç olarak, yönetim mevcut durumda etkinliğini arttırmak için iç ve dış faktörlere bağlı kararlar vermek veya liderlik stilleri uygulamak zorundadır. Bu teori, liderlik, karar verme ve kurallar teorilerine ayrılır.

Liderlik acil durum teorisi, bir yöneticinin başarısının, işgücü, liderlik stili, görev yapısı, yöneticinin algılanan gücü ve kurum kültürü gibi değişkenlere bağlı olduğunu açıklar. Yöneticiler talepleri tekrarlamamalı ve her seferinde aynı sonuca sahip olmayı beklemelidir. Bu teorinin önemli bir bileşeni, farklı durumların farklı liderlik stilleri gerektirmesidir. Fred Fiedler’in olasılık teorisi, Paul Hersey ve Ken Blanchard’ın durum teorisi ve William "Bill" Reddin’in 3 boyutlu yönetim tarzı teorisi, bu liderlik teorisine en çok katkıda bulundu.

Bir kararın etkili olabilmesi için, karar verme koşullarının olumsallık teorisi, yöneticilerin önem derecesini, kendi niteliklerini ve kararın çalışanlar tarafından kabul edilmesini gerektirmelidir. Belirli durumun bazı yönleri, kararın nasıl uygulanacağını veya uygulanacağını etkiler. Çalışanlar yöneticiye güvenmiyorsa veya kararla aynı fikirde değilse, çalışanlar cesaretini kaybedecek ve kararı daha az etkili hale getirecektir. Acil durum karar verme teorisine katkıda bulunanlar Victor Vroom ve Philip Yetton'dur.

Acil durum kuralları teorisinin odak noktası, çalışanların çeşitli durumlarda yerleştirildikleri zaman kurallara nasıl uyduklarıdır. Kurallar, çalışanlara ikna edici mesajlar sağlama yöntemidir. Yönetim veya politikayla ilgili beklentiler, çalışan davranışlarını ikna edici mesaja doğru etkileyecektir. Smith'in olumsallık kuralları teorisi, kendini değerlendirme, uyarlama ve davranış kurallarının ikna edici mesajlara farklı yanıtlar uyandırdığını ileri sürer. Bu teori aynı zamanda, kişisel hedefleriyle doğrudan ilişkili olmadıkça, tehdit ve ödüllerin çalışanlar için anlamsız olduğunu vurgular.

Acil durum teorisi, tek bir kişinin gelişimi ile kredilendirilmediği zaman içinde çok sayıda katılımcıdan gelen fikirlerden oluşmaktadır. Max Weber’in bürokrasisinin ve Frederick Taylor’un bilimsel yönetim teorilerinin boşluklarını 1960'ların sonlarından doldurdu. Weber ve Taylor, iç ve dış güçlerin yönetim kararlarını ve liderlik yeteneklerini nasıl işkur kredi başvurusuetkilediğini tartışmamışlardır. Durumsallık teorisi, liderlik yetenekleri ve durumsal değişkenleri içererek daha geniş bir bakış açısı alması dışında durumsal teoriye benzer.